In Nederland heeft ongeveer 11% van de mannen en 15% van de vrouwen last van één of meerdere seksuele klachten (Rutgers 2017). Zij geven aan hier vaak of zelfs altijd problemen van te ondervinden. Uit dit onderzoek blijkt ook dat de stap om hier hulp voor te zoeken vaak niet wordt gezet. Hierbij wordt gesteld: ‘de meeste mensen van 25 jaar en ouder zoeken geen hulp als ze een seksueel probleem hebben. Een kwart van de mannen en één op de vijf vrouwen met een seksueel probleem doet dat wel. Meestal zoeken ze in dat geval hulp bij een hulpverlener of arts.’ En dit is zonde! Want een gezonde seksuele en/of intieme relatie draagt bij aan de kwaliteit van leven. Dus hoe kun je dit bespreekbaar maken? Niet alleen voor de persoon met de seksuele klacht, maar ook voor zorgverleners die met hen in contact komen?
Als patiënt
Als patiënt kan het heel lastig zijn om de stap te zetten naar hulp voor een seksuele klacht. Je denkt misschien dat je abnormaal bent. Of misschien denk je wel dat de klacht (bijvoorbeeld pijn) misschien juist bij de seks hoort omdat het altijd zo is geweest. Daarnaast is het toegeven dat je een probleem hebt vaak ook erg confronterend, vooral als je graag alles goed wil doen.
De eerste mogelijkheid waar je je klachten kan bespreken is bij de huisarts. Deze kan je dan doorverwijzen naar een seksuoloog. Vaak vraagt de assistente al waar je last van hebt als je een afspraak maakt. Dit kan een extra drempel zijn. Maar onthoud dat je niet verplicht bent om hier antwoord op te geven! Je mag ook zeggen dat je dat liever met de huisarts bespreekt.
Het kan helpen om je klachten op te schrijven zodat je weet wat je wil zeggen. Ook kan het helpen om je (eventuele) partner of een vriend(in) die van de klachten op de hoogte is mee te nemen, zodat diegene je kan steunen of kan helpen als je zelf niet uit je woorden komt. Wat ook handig is om te onthouden: veel zorgverleners vinden het zelf ook best lastig om hierover te praten!
Als zorgverlener
Zoals hierboven al staat: de meeste zorgverleners vinden het ook moeilijk om over seksuele klachten en/of seksualiteit te beginnen. De meesten denken namelijk dat ze er dan ook meteen wat mee moeten. Maar als zorgverlener is het ook goed om te onthouden dat je niet direct met een oplossing hoeft te komen.
Wanneer een patiënt zich meldt met een klacht die niet direct aan seks gerelateerd lijkt te zijn, is het dus altijd goed om na te vragen of er ook seksuele klachten spelen. Dit geldt vooral als er ook sprake is van andere lichamelijke of psychische klachten. Een goede vraag is dan: ‘Veel mensen die ik zie met deze klachten kunnen ook last hebben van seksuele klachten, speelt dat bij jou ook een rol? En zo ja, wil je het erover hebben?’ Door deze vraag te stellen, laat je aan de patiënt zelf of ze het erover willen hebben of niet. Daarnaast laat je zien dat je er als behandelaar open voor staat dit te bespreken. Met name dit laatste zorgt ervoor dat de drempel wordt verlaagd voor een patiënt om het erover te hebben.
Het er met de patiënt over praten en het bespreekbaar maken is eigenlijk de belangrijkste stap! Daarna kan je samen kijken wat er nodig is en eventueel (gericht) doorverwijzen.
Dus of je nu een zorgverlener bent of zelf seksuele klachten ervaart: denk aan de kwaliteit van leven en maak het bespreekbaar!
Hoofdafbeelding: Rawpixel
